Pierwsze dni w żłobku
czyli
ADAPTACJA
Pierwsze dni pobytu dziecka w żłobku są dla niego bardzo trudne. Maluch niejednokrotnie po raz pierwszy rozstaje się z mamą lub inną bliską mu osobą. Musi stawić czoło nowym wyzwaniom jakim są poznanie nowego otoczenia, zaakceptowanie innego rytmu dnia i nowych, nieznanych mu osób. Obok zdziwienia i zainteresowania pojawia się u dziecka lęk, gdyż jego poczucie bezpieczeństwa zostaje zachwiane. Nic dziwnego, że przy rozstaniu z najbliższymi maluch protestuje. Swój sprzeciw wyraża płaczem i niepokojem. Jest to naturalna reakcja, która może się utrzymywać przez kilka tygodni. Przeważnie jednak okres adaptacji trwa około dwóch tygodni. W tym czasie bardzo ważne jest, by pomóc dziecku przystosować się do nowej sytuacji.
Jak wygląda adaptacja w naszym żłobku?
Opracowany przez nas system adaptacyjny jest odpowiedzią na oczekiwania rodziców i potrzeby dzieci. Ponieważ rodzice najlepiej wiedzą, w jakim czasie i trybie maluchowi będzie najłatwiej zaakceptować nowe miejsce, dajemy Państwu możliwość elastycznego sposobu adaptacji. Wybierają Państwo jeden z trzech pakietów godzinowych (20h, 35h i 50h) i według własnego uznania rozpisują dni i godziny pobytu dziecka w placówce (patrz: Harmonogram adaptacji). Wybrany pakiet godzinowy należy rozpisać w ciągu maksymalnie 30 dni poprzedzających pobyt dziecka u nas na stałe.
HARMONOGRAM ADAPTACJI
O czym warto wiedzieć:
W okresie adaptacji przyprowadzamy dziecko do żłobka codziennie. Plan adaptacji należy rozpisać tak, by dziecko spędzało z nami czas codziennie.
Plan adaptacyjny powinien uwzględniać stopniowe dodawanie nowych aktywności (patrz: Plan Dnia). Pozwoli to dziecku na spokojne poznawanie rytmu życia w żłobku. Najkorzystniej jest rozpocząć okres adaptacyjny od 2-3 h pobytu, kiedy dzieci bawią się, poznają nawzajem, biorą udział w zabawach z rówieśnikami i „ciociami”. W kolejnych dniach rozszerzamy liczbę godzin tak, by dziecko rozpoczęło z nami dzień wspólnym śniadaniem, w kolejnych dniach zjadło z nami obiad, a na końcu udało się na drzemkę.
Adaptacja dziecka odbywa się bez obecności rodziców. Pozostawanie rodzica z dzieckiem w placówce jest problematyczne i powoduje znaczne wydłużenie okresu adaptacji (tzw. podwójna adaptacja).
Pożegnanie rodziców z dzieckiem musi być miłe i krótkie. Nie wydłużamy niepotrzebnie czasu przytulania, liczby buziaków, zbyt długich rozmów i uspokajania. W ten sposób potęgujemy tylko u dziecka stres. Pożegnanie, niezależnie od skali protestu dziecka, powinno być krótkie – uśmiech, buziak, miłe pa pa i… wychodzimy. Reszta w naszych rękach.
Okres adaptacyjny jest trudny nie tylko dla dzieci, ale też dla rodziców (w większości przypadków trudniejszy dla rodziców). Ważne jest, by rodzice nam zaufali – maluchowi nie dzieje się krzywda! Skoro zaufaliście nam oddając nam pod opiekę swoje dziecko, uwierzcie również, że wiemy, jak pomóc mu przejść ten najtrudniejszy okres. Niebawem maluszek będzie przychodził do nas chętnie, z uśmiechem żegnał rodziców i witał kolegów oraz dobrze się bawił.
Dziecko potrzebuje czasu na zaakceptowanie nowej dla niego sytuacji. Dlatego rodzice nie powinni oczekiwać, że maluch po pierwszym dniu pobiegnie do żłobka z ochotą. Dziecko ma prawo do lęku przed nieznanym, musi mieć czas, by ten lęk oswoić. Niezwykle ważne jest, aby rodzice w okresie adaptacji byli konsekwentni w przyprowadzaniu dziecka do żłobka.
Dla wielu dzieci pomocą w pierwszych dniach adaptacji jest zabranie do żłobka ważnej dla nich rzeczy osobistej, np. przytulanki, kocyka, poduszeczki, zabawki. Nie zabraniajmy tego dziecku. Gdy maluch będzie miał przy sobie coś, co należy tylko do niego, będzie się czuł bezpieczniej. Wkrótce takie wsparcie nie będzie mu potrzebne.
Harmonogram adaptacji
Jak rodzice mogą pomóc dziecku w adaptacji:
Ważne jest, by rodzic wytłumaczył dziecku dlaczego zostaje w żłobku i zapewnił, że wróci po nie o określonej porze (rozmowa stosownie do wieku). Poziom stresu u dziecka wyraźnie łagodzi spokojny ton rozmowy, uśmiech, ukierunkowanie na pozytywne aspekty pobytu w żłobku („będzie dużo zabaw”, poznasz nowych kolegów”, „ciocie śpiewają piosenki, które lubisz” itp.).
Nie należy unikać tematu żłobka. W sprzyjających ku temu chwilach dobrze, by rodzice wspominali o żłobku („wiem, że lubisz tę zabawkę, widziałam, że w żłobku też się taką bawicie”, „lubisz ze mną tańczyć, w żłobku możesz też zatańczyć z kolegą/koleżanką, będzie fajna zabawa”, „zrobimy na kolację kanapki, ciocia mówiła mi, że ładnie zjadłeś śniadanko w żłobku” itp.”)
Dzieci to doskonali obserwatorzy. Jeśli maluch wyczuje, że mama się niepokoi, zobaczy jej łzy i poczuje drżenie ciała, na nic nie zdadzą się słowa. Należy wystrzegać się przenoszenia na dziecko własnych negatywnych emocji i lęków.
Po powrocie ze żłobka rodzice powinni zadbać, aby dziecko znalazło się w centrum uwagi domowników, by otrzymało wsparcie i zainteresowanie, by mogło spędzić czas ze swoją rodziną.
Plan dnia